سایت باشگاه فولاد خوزستان پس از قهرمانی تیم بزرگسالان فولاد خوزستان در سیزدهمین دوره از مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور، اقدام به برگزاری مسابقه ای با موضوعیت قهرمانی و در شاخه های عکس، فیلم، خاطره و یادداشت نموده است.
به گزارش سایت باشگاه فولاد خوزستان، این مسابقه که با استقبال هواداران فولاد مواجه شده است تا پایان اردیبهشت ادامه دارد.
همچنین سایت باشگاه در نظر دارد برخی از پست های ارسالی هواداران را برای کاربران سایت به اشتراک بگذارد. با این مقدمه شما را به خواندن خاطرات یکی از هواداران فولاد دعوت می کنیم.

باسمه تعالی
 یکشنبه 17 فروردین 1393
فولاد خوزستان – استقلال تهران
نسبت به بازی های قبلی زودتر از خونه راه افتادم، می دونستم اگر دیر برم، یا حتی مثل بازی ها قبلی برم جایی برا نشستن پیدا نمی کنم.
توی مسیر ورزشگاه شور و حال هوادارا قابل وصف نبود، فقط مشخص بود که دارن برای برگزاری جشن قهرمانی به سمت الغدیر می رفتن.
شلوغی پارکینگ و صف های طولانی خرید بلیت، فرض اول صحبت هام رو داشت به یقین تبدیل می کرد که جایی برای نشستن نیست، بالاخره رفتم داخل، طبقه اول جای سوزن انداختن هم نبود رفتم بالا و طبقه دوم نشستم.
یک ساعت مونده به بازی، حتی پله های ورزشگاه هم دیگه جایی برای نشستن ندارن. تو چهره تک تک هوادارا می شد، عشق و تعصب به فولاد و همچنین زیباترین بخش هواداری هر تیمی یعنی امید و آرزو رو دید.
تشویق هوادارن حکایت از ورود اولین فولادمرد خوزستان به زمین داره و فریاد های آنان، نقش او را در رسیدن تیم به جایگاه کنونی به ما یادآوری می کند، سوشای تیم ملی...
دروازه بانی که بی شک یکی از عوامل موفقیت تیم در نیم فصل دوم بود!
چند دقیقه بعد، 10 بازیکن دیگر فولاد وارد زمین شدند، هوادارن به شدت تیم رو تشویق می کنند.
دوندگی بازیکنان در تمرینات قبل از بازی، نشان از عزم شون برای یکسره کردن تکلیف قهرمانی تو همین بازی داره.
هوادارا همچنان تشویق می کنن و با فریاد خوزستان – برزیلته اونا زمین زیر پای آدم می لرزید.
بازیکنا به داخل رختکن می رن تا آماده بشن..
چند دقیقه بعد بازیکنای دو تیم و داور و کمک هاش وارد زمین می شن. با دیدن تصویر 11 به 11 دو تیم دلشوره ام زیاد می شه.
بازی شروع می شه، فولاد از همون اول سوار بازی شده و تو همون 2-3 دقیقه اول رحمتی چند تا موقعیت خیلی خوب رو از فولادی ها می گیره، حمله های فولاد ادامه داره و استقلالیا کاملا تحت فشارن..
اما دقیقه 29 یه دفعه همه چیز عوض می شه و توپ در کمال تعجب وارد دروازه فولاد می شه:
فولاد خوزستان 0 – 1 استقلال تهران
هوادارن فولاد تیم رو با فریاد هاشون تیم رو ادامه بازی تشویق می کنن.
چند دقیقه ای رو استقلال بهتر بازی می کنه، بازیکنای فولاد کمی تو شوک رفتن، اما حملات فولاد دوباره شروع می شه، اما درخشش رحمتی همچنان ادامه داره و نیمه اول با تک گل استقلال به پایان می رسه.
بین دو نیمه که نتیجه بازی های پرسپولیس و نفت تهران رو فهمیدم، دلشوره ام بیشتر شد.
نیمه دوم شروع می شه و فولاد مثل نیمه اول می تازه تا اینکه اخراج کاپیتان، امید هامون رو به نا امیدی تبدیل می کنه، دیگه فصل رو تموم شده می دونستم، بهت و حیرت ورشگاه رو فرا گرفته بود، دستمون از قهرمانی کوتاه شده بود
تا اینکه دقیقه 70 با اخراج تیموریان روزنه ای از امید رو در فولادی ها بوجود آورد.
حملات فولاد و تشویق های تماشاگران همچنان ادامه داره...
هر چی به آخر بازی نزدیک تر می شیم استرسمون هم بیشتر می شد، یه دفعه هوادارای استقلال شروع به خوشحال کردن، فهمیدم پرسپولیس بازیش مساوی شده، خبری که فولادی ها رو هفته آخر امیدوار کرد
فرصت خوب ساسان انصاری و باز هم واکنش واکنش رحمتی که حکم پیروزی اسقلال در این بازی رو صادر می کنه.
روز رویایی رحمتی، کابوسی برای فولادی ها شد..
هوادارای فولاد در نهایت ایستاده تیم رو ایستاده تشویق می کنن و به اونا برای بازی آخر امید می دن.
موضوعی به ذهنم خطور می کنه:
هواداری یک باشگاه فوتبال چه معنایی داره ؟
زمان و بهانه ای برای شاد بودن، همچنین گاهی برای ناراحتی و شکایت کردن ؟
جواب به سوال بالا قطعا مثبته، گاهی اوقات یه هوادارا اونقدر از برد تیمش شاد و خوشحال می شه که از خود بی خود می شه، گاهی گاهی اونقدر ناراحت می شه که ممکنه تا صبح خوابش نبره، ممکنه توهین بکنه، توهینی که بعضی مواقع ریشه در عشق به تیم محبوبش داره، گاهی هم ممکنه اونقدر شخصیتش بالا رفته باشه که برای تیمش حتی بعد از باخت، دست بزنه.
واقعا که هواداری دنیای پیچیده ای داره...
خودم همیشه مخالف "هو" کردن تیم خودی در مواقع سختی ها بودم و خوشحالم که هوادارن فولاد هم امروز با تشویق کردنشون نشون دادن، نگاه کردن به نیمه پر لیوان ارجهیت داره.
واقعیت اینه که همه هوادارن خواهان چیزی مشترک برای باشگاه هستن: موفقیت در داخل و خارج از زمین
چیزی به عنوان سند یا برگه ای در مورد هواداری وجود ندارد که به موجب امضای آن هوادار یک باشگاه باشیم، هواداری یک قرارداد شفاهی بین هوادار و باشگاه محبوبشه که این همون عشق و علاقه به اون تیمه، طبق این قرارداد هوادارن از تیم حمایت می کنند و چگونگی اجرای آن بسته به هوادارن است و هوادارن فولاد امروز به نحو احسن این قرارداد رو اجرا کردند.
 
پنچ روز تا فینال لیگ باقی مونده، تو این مدت تو این فکر بودم که واکنش تیم چیه، وضعیت تیم برای بازی با گسترش چطوریه ؟
فکر کنم همه خطر رو قبل از بازی استقلال حس کرده بودیم ولی نه به این شدت، شرایط طوری بود که حتی ممکن بود، سهمیه هم نگیریم
ولی اعتقاد داشتم، آقای فرکی تیم رو از لحاظ روحی بازسازی می کنه.
 
23 فروردین 1393
ورزشگاه یادگار امام تبریز پذیرای چیزی قریب به 100 هوادار  فولاد بود، ولی در حقیقت دل همه ی هواداری فولاد تبریز بود.
معادله قهرمانی روی کاغذ آسون بود: پیروزی فولاد و توقف نفت در فولادشهر
از قبل از شروع بازی به شدت اسرتس داشتم، نبود کاپیتان بختیار و عبدا... و افشین، استرس رو مضاعف می کرد.
بازی شروع شد.
مهاجای فولاد دو سه تا موقعیت خوب رو از دست دادن، انگار کمی با نگرانی بازی می کنن.
هم هوادارا، هم بازیکنا یه کم بی حوصله شدن، همه منتظر یه لحظه جادویی و یه گل هستن.
کم کم دلشوره ام بیشتر می شه، نکنه همین طور الکی و توی یه لحظه غفلت توپ بره تو دروازه فولاد، گسترشی ها هم کم کم دارن مسلط تر نشون می دن رو بازی، اما خب بازم منتظریم.
بالاخره وقتش می رسه..
پاس سروش رفیعی برای مهرداد جماعتی و حرکت فوق العاده اش و شادی فولادی ها
صدای انفجار ورزشگاه خالی از تماشاگر یادگار امام تو کل خوزستان می پیچه..
قسمت اول معادله قهرمانی انجام شد، گسترش فولاد 0 – 1 فولاد خوزستان
نیمه دوم  فولاد یه کم عقب کشیده، مثل اینکه استرس قبل از بازیم به خاطر نبود عبدا... بی مورد بود، والی و پادوانی به خوبی جاش رو پر کرده بودن
یه دفعه گزارشگر خبر از گل سپاهان می ده، دیگه از خوشحالی نمی دونستم باید چیکار کنم
معادله قهرمانی به خوبی داشت انجام می شد
با توجه به پیروزی پرسپولیس تو اهواز، اگه بازی فولاد مساوی می شد، جام تو اهواز به یه تیم دیگه می رسید.
پنج دقیقه به پایان بازی مونده، پنج دقیقه ای که اندازه کل فصل طول کشید، دقیقه شمار تلوزین، سر 40 مونده بود!!
استرس تو چهره نیمکت نشینا، بازیکنا، کادر تیم و هوادارا موج می زد، همه ایستاده بازی رو دنبال می کردن.
وقت ها تلف شده بازی و تمــــــــــــــام.
معادله قهرمانی انجام شد و نام فولاد خوزستان روی سیزدهمین جام لیگ برتر حک شد..
اشک های فولادی ها، به قولی هر قطره از این اشک پر از خنده بود..
فولاد و خوزستان، دوباره بر بام فوتبال ایران رفته..
فولادی ها با راهنمایی حسین آقا دوباره به قله رسیده بودن..
از خونه زدم بیرون، همه جا جشن و پایکوبی هوادارا بود.
واقعا که هواداری دنیای پیچیده ای داره، در فاصله این پنج روز به وضوح می شد این موضوع رو درک کرد
یه هوادار زندگیش مختل می شه، یکی اشک می ریزه، یکی دست می زنه، یکی سکوت می کنه اما چند روز بعد، دوباره دست می زنه و اشک می زنه، اما این بار به خاطر شادی، اشکی که قطره قطره اون به خاطر عشق به باشگاه محبوبشه . آرسن ونگر سرمربی آرسنال جمله ای زیبا خطاب به هواداران گفته: به آنچه هستید افتخار کنید.
فولاد امشب علاوه بر افتخار، غرور رو دوباره به مردم خوزستان برگردوند.
قهرمانی فولاد پیام های زیادی چه در دنیای فوتبال و چه در خارج از اون داره:
برای موفقیت نیاز به برنامه ریزی دقیق هست، برای رسیدن به موفقیت نباید دست به هر کاری زد، می شه آروم و هزاران پیام اخلاقی و فوتبالی دیگه
در انتها از طرف خودم و تمام هوادارن فولاد از تک تک بازیکنا، کادر فنی، مدیریت باشگاه و هر کسی که هر سهمی هر چند کوچک در موفقیت تیم داشت تشکر کنم.
متشکریم که به ما این امکان رو دادید که رویاهامون ادامه پیدا کنه...

شما هم می توانید در مسابقه سایت باشگاه فولاد خوزستان شرکت کنید و جایزه بگیرید، برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید

پست ارسالی از طرف: سید رضا سیف السادات (شهر اهواز)