سیه‌چرده است؛ جنگندگی و تعصب کاملا در بازی‌اش موج می‌زند. او به پیراهن تیمی که برای آن بازی می کند، احترام می گذارد و برای آن می‌جنگد. ماتیاس چاگو، این فوتبالیست 32 ساله کامرونی که سه سال متوالی روزهای خوب و بد را در فولاد تجربه کرده، معتقد است که تیمش همیشه خوب بوده است. فرمانده میانی سرخ‌پوشان می‌گوید امسال فولاد با حفظ اتحاد و روند رو به رشدش، می‌تواند مسافر آسیا هم شود.
به گزارش سایت باشگاه فولاد خوزستان، برای گفت‌وگو با چاگو قرار شد او را در کافی‌شاپ مورد علاقه اش ببینیم؛ وارد کافی شاپ شدیم. او زودتر از ما به محل مصاحبه رسیده بود. چاگو با تیشرتی سفید و کلاهی طوسی در گوشه ای از کافی شاپ انتظار ما را می کشید.خوش‌اخلاق‌تر از آن چه درباره اش شنیده بودم، به نظر می رسید و شاید جدی بودن، خاص فوتبالش است. به او سلام کردم و فارسی جوابم را داد و بعد هم گفت‌وگو را آغاز کردیم.
*چه شد که چاگو فوتبال را انتخاب کرد؟
زمانی که شش هفت سال داشتم در انتهای کوچه محل زندگی مان، یک استادیوم ورزشی بود که تیم کَنون یاءونده (Canon Yaounde) در آن جا تمرین می کرد. خانه ما 100 متر تا این استادیوم فاصله داشت. من همیشه به عنوان توپ جمع‌کن در محل تمرین این تیم حاضر می شدم و از آن جا بود که با خودم فکر کردم، فوتبال شغل خوبی است.خیلی طبیعی است که فردی که خانه اش نزدیک استادیوم باشد و در چنین جوی قرار بگیرد، فکرهایی در مورد فوتبالیست شدن هم داشته باشد. آن زمان در همین زمین فوتبال که نزدیک خانه‌مان بود، شش تیم، فوتبال بازی می کردند. من این شغل را دوست داشتم و به خاطر همین به سمت این رشته رفتم.زمانی هم که سال آخر دبیرستان و 16 ساله بودم، کارم را در لیگ جوانان کامرون آغاز کردم. در ادامه نیز باید بین درس و فوتبالم یکی را انتخاب می کردم و به همین دلیل فوتبال را انتخاب کردم و به دانشگاه نرفتم، چرا که سخت بود که هم فوتبال بازی کنی و هم به مدرسه بروی.
*یعنی از همان ابتدا تنها رشته مورد علاقه شما فقط فوتبال بود؟
بله فقط فوتبال؛ من به سراغ رشته‌هایی مثل والیبال و بسکتبال نرفتم.
*از تیم‌هایی که به صورت حرفه ای در آن ها فعالیت کردید هم بگویید.
المپیک موولی، ریسینگ بافوسام، متالاک اوسییک، دینامو زاگرب، ایسترا و لوکوموتیو زاگرب، تیم هایی هستند که در آن ها حضور داشته ام.
*از چه تیمی به فولاد پیوستید؟
در تیم لوکوموتیو زاگرب بودم که به فولاد آمدم.
*اصلا چه شد که چاگو وارد فوتبال ایران شد؟
من به دنبال یک چالش جدید بودم و با وجود این که از اروپا هم پیشنهاد داشتم ولی بعد از این که خود اسکوچیچ که از قبل هم با هم همکاری داشتیم و از بازی من شناخت داشت، با من تماس گرفت و گفت که "ایران کشور خیلی بزرگی است و لیگ خوبی هم دارد و تو می توانی به این جا بیایی و به ما در فولاد کمک کنی"، من هم پذیرفتم.سال قبل از این که به این جا بیایم، فولاد قهرمان لیگ برتر ایران شده بود و در نهایت هم با مشورتی که با دوستانم داشتم، فولاد را انتخاب کردم.
*قبل از ورود به فولادخوزستان، شناختی هم نسبت به فوتبال ایران داشتید؟
بله آشنا بودم، چرا که دو تن از دوستانم در لیگ ایران بازی کرده بودند.
*آن زمان از دیگر تیم های ایرانی هم پیشنهاد داشتید؟
خیر، فقط از فولاد پیشنهاد داشتم.
*شما کار خود را در ایران با اسکوچیچ آغاز کردید، نظرتان درباره او چیست؟
او یک مربی خیلی خوب، با ارزش و با تجربه ای است. من قبلا هم در کرواسی با اسکوچیچ کار کرده بودم. او در اسلوونی و کرواسی هم جام گرفته بود و می دانستم در هر تیمی به فکر گرفتن جام است. به همین دلیل هم او را قبول داشتم و با اعتماد به اسکوچیچ به فولاد آمدم.
*در اولین سال حضورتان، نظرتان در خصوص لیگ ایران چه بود؟
لیگ ایران خوب است و پتانسیل خیلی زیادی هم دارد. لیگ ایران از جوانان خیلی خوبی برخوردار است. البته فرق‌هایی با اروپا دارد که آن هم مربوط به تاکتیک است. در کل لیگ ایران پتانسیل بهتر شدن را دارد.
*در حال حاضر نعیم سعداوی هدایت فولادی‌ها را بر عهده دارد؛ شما قبلا هم با او کار کرده بودید، نظرتان در خصوص او چیست؟
سعداوی مربی خیلی خوبی است و زمانی که هدایت تیم را پذیرفت کار را با امکانات کم شروع کرد و سایر تیم ها نیز بازیکنان خوب را گرفته بودند و با قدرت وارد لیگ شدند اما سعداوی جنگید و اکنون هم هفته به هفته در حال بهتر شدن هستیم.
*عملکرد فولاد را در حال حاضر چطور می‌بینید؟
فولاد همیشه خوب بوده است. سال گذشته مشکلاتی داشتیم که البته دوست ندارم به قبل برگردم. امسال همه در فولاد از مدیر گرفته تا مربی و بازیکن، همه می خواهند که تیم نتیجه بگیرد و همه با یکدیگر هم دل و متحد شده‌اند. سال گذشته این اتحاد وجود نداشت.
*فولاد می تواند روندی بهتر از این هم پیدا کند؟
فولاد باید بهتر باشد.
*تنها بازیکن خارجی فولاد هستید که سه سال متوالی در این تیم توپ می زنید؛ چه شد که چاگو در ایران ماندگار شد؟
وقتی همه چیز خوب باشد و همه در اهواز به من کمک می‌کنند، چرا در این جا نمانم؟ تیم خوب است، مردم هم خوب هستند، ضمن این که دوستان خوبی هم در این جا دارم؛ پس چرا نمانم؟ وقتی باشگاه هم خوب است چرا باید آن را تغییر دهم؟
*به نظر می رسد فولاد در هفته های اخیر خیلی منظم‌تر بازی می کند.
همه چیز یک پروسه دارد که طی می شود. به هر حال در ابتدای کار، مربی و بازیکنان جدیدی به تیم آمده بودند و هماهنگی و متحد شدن آن ها نیاز به زمان داشت. در کل هفته به هفته بهتر خواهیم شد.
*خوزستانی‌ها که با فولاد جشن قهرمانی را تجربه کرده اند، دوست دارند فولاد به تیمی کاملا قدرتمند تبدیل شود، فکر می کنید تا چند هفته دیگر این مهم محقق شود؟
اگر همه؛ از تماشاگران تا کل مجموعه بخواهند و به تیم کمک کنند فولاد بهترین تیم خواهد شد، البته نیاز به زمان داریم.
*نظرتان در خصوص هواداران خوزستانی چیست؟
هواداران خوبی هستند و هر جا که می رویم از مشهد گرفته تا انزلی، برای شان هیچ فرقی نمی کند و می آیند و از ما حمایت می کنند. من چنین چیزی را در هیچ جای دنیا ندیده ام. هواداران فولاد این تیم را عاشقانه دوست دارند.
*از هم‌تیمی‌هایتان هم بگویید.
در این تیم بازیکنان جوان و با تجربه ای مانند عبدالله کرمی و ایوب والی را داریم که بین بازیکنان اتحاد برقرار می کنند. نمی توانم در خصوص تمام هم‌تیمی‌هایم صحبت کنم. در واقع تمام بازیکنان ما می خواهند که فولاد در یک مسیر خوب قرار بگیرد. باید بگویم بازیکنان جوان خیلی خوبی داریم که کیفیت‌شان هم بسیار خوب است.
*بهترین دوست شما در فولاد چه کسی است؟
(با خنده) شما جواب را می دانید و می پرسید! همه بهترین دوستان من هستند.
*چرا همه می گویند چاگو در هر تیمی که بازی کند با تعصب است؟
بازیکن حرفه ای هستم و پیراهن هر تیمی را که به تن کنم، به آن احترام می گذارم و نهایت تلاشم را می کنم تا عرقم در بیاید. من هر جا که بروم برای تیمم می جنگم. ممکن است برخی مواقع نتوانم خوب بازی کنم که این طبیعی است ولی حتی اگر بازی هم نکنم، پیراهن فولاد را به تن می کنم و به استادیوم می روم و بهترین کاری که می توانم را برای تیمم انجام می دهم.
*تاکنون چقدر با فرهنگ ایرانی ها آشنا شده اید؟
من به تمام فرهنگ ها احترام می‌گذارم؛ فرهنگ ایران با اروپا متفاوت است. من به فرهنگ ایران احترام می گذارم و هیچ مشکلی هم با آن ندارم. سه سال است که این جا زندگی می کنم و هیچ مشکلی وجود نداشته است.
*وقتی به ایران آمدید توانستید خیلی سریع خودتان را با شرایط این‌جا وفق دهید؟
زمانی که به این جا آمدم افرادی مانند نیکولیچ هم در فولاد بودند و این شانس بزرگ من بود. در همان مراحل آماده سازی تیم نیز مساریچ را که اهل کرواسی است و قبلا هم او را می شناختم، در اردو دیدم و این هم از شانس خوب من بود. انس گرفتن سخت بود ولی با توجه به این که مردمی از کرواسی مانند اسکوچیچ و مساریچ، این جا بودند که من از قبل آن ها را می شناختم، انس گرفتن خیلی برایم سخت نبود.
*می دانید خوزستانی ها با کدام خصیصه بین ایرانی‌ها معروف هستند؟
خوزستانی‌ها واقعا خیلی خونگرم هستند؛ (با خنده ادامه می‌دهد)، البته منظور گرمای هوای این جا نیست. در اروپا و در تمام شهرها چنین آدم‌هایی دیده نمی شوند. این جا هر جا که می روم، مردم دوست دارند به من کمک کنند. یک بار در خیابان بودم و قصد خرید داشتم که یک آقا من را دید و گفت اگر کمکی بخواهی من می توانم به تو کمک کنم.
*بازیکن ایرانی مورد علاقه شما در پستی که بازی می کنید چه کسی است؟
ایران بازیکنان خیلی خوبی در پست من دارد ولی نمی‌توانم بگویم که کدام خوب است.
*خارج از ایران چطور؟
همه می دانند که ژاوی را دوست دارم.
*چرا؟
برای من او در تمام دنیا بهترین است، چرا که ساده بازی می کند و هر چه می خواهید او در بازی اش دارد.
*شما در گذشته در تیم دیناموزاگرب با برانکو کار کرده اید؛ نظرتان در خصوص او چیست؟
برانکو یک مربی جنتلمن، با شخصیت و بسیار خوب است. من قبلا با او همکاری داشته ام و تجربه خوبی هم از این همکاری دارم. او مربی تیم‌ملی ایران هم بوده است و کارنامه خوبی دارد.
*دوست دارید بازی در لیگ ایران را ادامه دهید؟
بعد از نیم‌فصل مشخص می‌شود.
*تا چه اندازه به زبان فارسی مسلط شده اید؟
خیلی کم بلد هستم. برای یادگیری این زبان تنبلی کردم. من چهار پنج زبان را بلدم. فارسی سخت است ولی کم کم آن را یاد می گیرم.
*به کدام غذای ایرانی علاقه‌مند هستید؟
قورمه سبزی را دوست دارم.
*چاگو زمان بیکاری بیشتر به کجا می رود؟
زمانی که بیکار باشم به کافی شاپ دوستم می روم و چای می خورم. این کافی شاپ فاصله اش با خانه ام زیاد نیست و 10 دقیقه ای به آن جا می رسم. امیر و احسان از دوستان خوب من در این جا هستند.
*از خانواده‌تان هم بگویید.
برادر بزرگ من دروازه‌بان خیلی خیلی خوبی بود ولی باتوجه به این که دچار شب‌کوری شد دیگر نتوانست کارش را ادامه دهد. خواهرم نیز کاپیتان تیم‌ملی هندبال کامرون بود. همه خانواده ام ورزش را دوست دارند.
*داربی های معروف ایران بین دو تیم پرسپولیس و استقلال تهران را هم می بینید؟
داربی بزرگی است و وقتی 100 هزار نفر از آن دیدن می کنند، باورم نمی شود که این همه تماشاگر از تمام ایران به ورزشگاه آمده باشند. حتی خبرنگاران کرواسی نیز آن را پوشش می دهند.
*به نظرتان امسال فولاد چه رده‌ای را می تواند کسب کند و آیا شانس رسیدن به آسیا را هم دارد؟
کسب سهمیه آسیا، چرا که نه. کسب جایگاه قابل پیش‌بینی نیست و هیچ کسی نمی تواند بگوید چه تیمی قهرمان می شود اما اگر اتحاد و همین روند را حفظ کنیم، می توانیم جزو سه تیم برتر قرار بگیریم و به سهمیه آسیا هم برسیم.
*در جام حذفی چطور، می توانید قهرمان شوید؟
ما مرحله به مرحله پیش می رویم. بازی گذشته‌مان با فولاد یزد خیلی سخت بود. در جامی که با یک بازی، تیمی حذف می‌شود، هر بازی آن یک فینال است. تیم‌هایی مانند پرسپولیس و پیکان که لیگ برتری هستند، از این جام حذف شدند. در کل ما هم مرحله به مرحله بالا می رویم.
*گرمای خوزستان چقدر شما را اذیت کرده است؟
الان هوا خیلی خوب است ولی گرمای تابستان آن، خیلی خیلی سخت است. البته کامرون هم گرم است و وقتی بیرون می روی انگار دو کت پوشیده ای. البته گرمای آن جا تا 35 درجه است ولی این جا تا 50 درجه هم می رسد.
*گرد و خاک چطور؟
واقعا خیلی خیلی بد است، چرا که برای بدن مضر است. یادم هست دو سال پیش زمانی که داشتیم تمرین می کردیم، گرد و خاک شد که تمرین نگه داشته شد و همه خیلی دوغ خوردیم.